Numer w rejestrze zabytków: nr rej. : A-166/M z 10.04.2013
W skład zespołu dworskiego wchodzą:
- dwór -1 poł. XIX
- 1900 - park z aleją -1 poł. XIX
Historia dworu:Dworek powstał prawdopodobnie na początku XIX wieku (ok. roku 1820), z inicjatywy rodziny Spławskich lub Kodrębskich. W latach 1825-1851 należał do pochodzącego z Cieszyna Józefa Neumanna, a potem do następujących po sobie trzech pokoleń rodziny Goetzów. Zamieszkiwali w nim kolejni zarządcy majątku. W latach powojennych, po przejęciu przez Państwowy Fundusz Ziemi, w zabudowaniach folwarku mieściła się stacja Badawcza Akademii Rolniczej z Krakowa. W latach 1955-1956 dokonano odnowienia budynku dworskiego dokonując równocześnie odbudowy portyku. Od końca lat 90. budynek nie jest zamieszkały. W 2005 roku państwoKrupińscy (zarządzający i mieszkający na zamku w Dębnie), zwrócili się z propozycją 20 -letniej dzierżawy, a następnie zbycia w formie przetargu z prawem pierwokupu na ich rzecz, okocimskiego dworku w Okocimiu wraz z resztą znajdującego się przy nim zabytkowego parku. Postawili jednak warunek, aby służby podległe gminie doprowadziły do stanu używalności zewnętrzne i wewnętrzne instalacje, tj. wodno - kananlizacyjną, elektryczną, gazową i inne.
Architektura:Dworek w Okocimiu Górnym to budowla drewniana konstrukcji zrębowej, posadowiona na fundamentach z cegły i kamienia, parterowy z użytkowym poddaszem, częściowo podpiwniczony. Piwnice murowane, sklepione kolebkowo. Wzniesiony jest na planie prostokąta, ze skrzydłem dobudowanym ok. 1900 roku do elewacji tylnej.
Budynek w części starszej jest dwutraktowy, symetryczny z sienią na przestrzał. Pomieszczenia w układzie amfiladowym. Wnętrze jego starszej części składa się z dziewięciu pomieszczeń skupionych symetrycznie po obu stronach znajdującej się na głównej osi niezbyt szerokiej sieni. Dodatkowe trzy pomieszczenia, z osobnym wejściem, znajdują się w zachodnim ryzalicie. Zasadniczą część budynku nakrywa pobity gontami czterospadowy dach z dwoma powiekowymi świetlikami w południowej połaci i potężnym ogzymsowanym kominem pośrodku Skrzydło tylne trzytraktowe, pierwotnie przeznaczone na część magazynową, później zaadaptowane na cele mieszkalne. Ściany z belek uszczelnionych słomą i gliną, tynkowane. Podział architektoniczny ścian stanowią pasy boniowań opinające narożniki oraz profilowany gzyms podokapowy. Przy południowej elewacji frontowej usytuowany został na osi portyk wsparty na dwóch kolumnach, zwieńczony trójkątnym szczytem oszalowanym deskami. Nakrycie stanowi wysoki dach czterospadowy o konstrukcji krokwiowo-stolcowej, pokryty gontem. W części północnej połaci dachowej dwie symetrycznie rozmieszczone powieki.
Oprócz dworu w skład zespołu wchodzą dwie oficyny oraz dawna stodoła dworska. Obory, znajdujące się na wschód od budynku mieszkalnego, zostały rozebrane. Zachowały się też resztki dawnego parku krajobrazowego, z grabową alejką dojazdową w jego wschodniej części oraz zarysem podjazdu i owalnego gazonu umieszczonego niegdyś przed elewacją frontową.
Źródło: http://www.dworymalopolski.pl/index.htm
