Opis:
Msze święte:
Niedziela i święta: 7:00, 8:30, 10:00, 12:00, 16:00 (połączona z nieszporami)
dni powszednie: 6:30 17:00 (czas zimowy)/18:00 (czas letni)
Odpust parafialny: 15 sierpnia
Kościół wpisany do rejestru zabytków:
Numer w rejestrze zabytków: nr rej.: I-3-34/46 z 29.09.1947 oraz A-212 z 22.01.1980
Początki parafii w Jasieniu sięgają XIII i XIV wieku. Wiadomo, że przed wzniesieniem obecnego budynku na jego miejscu stała kaplica lub drewniany kościółek. W roku 1436 powstał murowany kościół w stylu gotyckim, ufundowany przez Spytka z Melsztyna ? właściciela Tarnowa oraz Brzeska z okolicznymi miejscowościami. Jako jeden z nielicznych obiektów z tego okresu świątynia ta zachowała się w dobrym stanie do dnia dzisiejszego.
Miejsca na pochówki znajdowały się pod posadzką kościoła, lecz do XVIII w. również na przyległym terenie wokół świątyni istniał cmentarz otoczony wysokimi drzewami. Wiele kilkusetletnich drzew ściętych zostało dopiero w latach 60-tych ubiegłego wieku ze względu na zagrożenie powaleniem przez wichury. Były to wiekowe lipy, graby i buki. Niektóre młodsze z tych drzew rosną jeszcze do dziś. Ewenementem jest to, że w tak wczesnym okresie czasu parafia w Jasieniu została ustanowiona pod wezwaniem NMP Wniebowziętej, podczas gdy dogmat uznania wniebowzięcia Matki Boskiej ustanowiony został przez Stolicę Apostolską w Watykanie w znacznie późniejszym okresie.
Dokładny opis zabytku:
Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte ścianą prostą, sklepione krzyżowo z żebrami; wsporniki o dekoracji architektonicznej, na zworniku herb Leliwa. Szersza nawa prostokątna, nakryta sufitem. Tęcza ostrołukowa, nad nią krucyfiks - 1. połowa wieku XV. Okna ostrołukowe; w zamurowanym oknie od wschodu laska i maswerk. We wschodnim murze prezbiterium na zewnątrz nisza gotycka z krucyfiksem barokowym. Drzwi z okuciem, gotyckie. Ołtarzyki boczne z polichromowanymi herbami, barokowe. Chrzcielnica kamienna, barokowa (uszkodzona), na podstawie z płyty nagrobnej. Lawaterz marmurowy, ujęty w ramę barokową, z herbem i inicjałami. Płyta nagrobna Otfinowskich, kamienna, z napisem z 1672 roku. Obraz Wniebowzięcia Matki Boskiej i portret proboszcza w. XIX, Puszka rokokowa. Ornat z pasów polskich. Dwa ornaty z tkanin w. XVIII. Dwie dalmatyki z tkanin w. XVIII.
Niedziela i święta: 7:00, 8:30, 10:00, 12:00, 16:00 (połączona z nieszporami)
dni powszednie: 6:30 17:00 (czas zimowy)/18:00 (czas letni)
Odpust parafialny: 15 sierpnia
Kościół wpisany do rejestru zabytków:
Numer w rejestrze zabytków: nr rej.: I-3-34/46 z 29.09.1947 oraz A-212 z 22.01.1980
Początki parafii w Jasieniu sięgają XIII i XIV wieku. Wiadomo, że przed wzniesieniem obecnego budynku na jego miejscu stała kaplica lub drewniany kościółek. W roku 1436 powstał murowany kościół w stylu gotyckim, ufundowany przez Spytka z Melsztyna ? właściciela Tarnowa oraz Brzeska z okolicznymi miejscowościami. Jako jeden z nielicznych obiektów z tego okresu świątynia ta zachowała się w dobrym stanie do dnia dzisiejszego.
Miejsca na pochówki znajdowały się pod posadzką kościoła, lecz do XVIII w. również na przyległym terenie wokół świątyni istniał cmentarz otoczony wysokimi drzewami. Wiele kilkusetletnich drzew ściętych zostało dopiero w latach 60-tych ubiegłego wieku ze względu na zagrożenie powaleniem przez wichury. Były to wiekowe lipy, graby i buki. Niektóre młodsze z tych drzew rosną jeszcze do dziś. Ewenementem jest to, że w tak wczesnym okresie czasu parafia w Jasieniu została ustanowiona pod wezwaniem NMP Wniebowziętej, podczas gdy dogmat uznania wniebowzięcia Matki Boskiej ustanowiony został przez Stolicę Apostolską w Watykanie w znacznie późniejszym okresie.
Dokładny opis zabytku:
Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte ścianą prostą, sklepione krzyżowo z żebrami; wsporniki o dekoracji architektonicznej, na zworniku herb Leliwa. Szersza nawa prostokątna, nakryta sufitem. Tęcza ostrołukowa, nad nią krucyfiks - 1. połowa wieku XV. Okna ostrołukowe; w zamurowanym oknie od wschodu laska i maswerk. We wschodnim murze prezbiterium na zewnątrz nisza gotycka z krucyfiksem barokowym. Drzwi z okuciem, gotyckie. Ołtarzyki boczne z polichromowanymi herbami, barokowe. Chrzcielnica kamienna, barokowa (uszkodzona), na podstawie z płyty nagrobnej. Lawaterz marmurowy, ujęty w ramę barokową, z herbem i inicjałami. Płyta nagrobna Otfinowskich, kamienna, z napisem z 1672 roku. Obraz Wniebowzięcia Matki Boskiej i portret proboszcza w. XIX, Puszka rokokowa. Ornat z pasów polskich. Dwa ornaty z tkanin w. XVIII. Dwie dalmatyki z tkanin w. XVIII.